حضرت آیت الله حاج شیخ محمود زاهدی قمی(دامت برکاته) در سال 1314 شمسی در خانواده ی روحانی در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود.
پدر ایشان، مرحوم آیت الله العظمی حاج میرزا ابوالفضل زاهدی(قدس سره) ، از مراجع عظام تقلید، جامع معقول و منقول، ممحّض در ادیان و فرق و هم چنین مفسّر قرآن بود. آیت الله زاهدی که از حافظه خوبی برخوردار بود، نخستین آموزه های اخلاقی و دینی خود را در بیت فقاهت و علم فراگرفت و تربیت قرآنی یافت.
وی تحصیلات حوزوی را از سال 1328 آغاز نمود و در سنّ هفده سالگی، به دست مرحوم حضرت آیت الله العظمی بروجردی(قدس سره) ملبّس به لباس مقدس روحانیت گردید. ایشان خود در این رابطه می گوید: «قبل از آن که مرحوم آقای بروجردی، عمّامه بر سر من بگذارد، به من فرمود: الفیه بخوان و من چند بیت از اشعار سیوطی را از حفظ خواندم که باعث شد ایشان، بنده را بسیار مورد محبت و تفقّد قرار دهند.».
ایشان، ادبیات را نزد آیت الله حاج شیخ رحمت الله فشارکی(قدس سره) که از شاگردان مبرّز ادیب نیشابوری بود، فراگرفت.
وی همچنین رسائل، مکاسب و کفایه الأصول را در محضر حضرات آیات : میرزا علی مشکینی و سید محمد باقرسلطانی تلمّذ نمود. پس از اتمام سطح، در دروس خارج آیات عظام: بروجردی . امام خمینی. محقق داماد و گلپایگانی در قم و هم چنین آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی .سید محسن حکیم . میرزا باقر زنجانی و شیخ حسین حلّی در نجف شرکت نمود.
بعد از مدتی به ایران بازگشت و در تهران اقامت گزید و در این مدت از محضر آیات عظام: سید احمد خوانساری و سید ابوالحسن رفیعی قزوینی استفاده نمود.
از جمله آثار وی می توان به تالیفاتی ذیل اشاره نمود:
بقعه الامکان. جاذبه ی شهادت. از غلو و غالیان چه می دانیم. تفسیر سوره یوسف.واکاوی. و تقریرات خارج فقه آیت الله بروجردی و آیت الله خویی اشاره نمود.
ایشان در جریان نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (قدس سره) مبارزات دامنه داری علیه رژیم شاه داشت؛ غیر از تدریس دروس حوزوی در مقاطع مختلف، فعالیت های فرهنگی و اجتماعی آیت الله زاهدی در سال های پیش و پس از انقلاب اسلامی، بسیار چشم گیر است.
